خط لوله ۱۴ اینچ تبریز – خوی – ارومیه به طول ۲۲۰ کیلومتر از پالایشگاه تبریز آغاز شده و پس از گذر از شمال دریاچه ارومیه، به انبار نفت ارومیه منتهی می‌شود.
قرارداد این پروژه در مرداد ۱۳۹۲ به شرکت ملی مهندسی و ساختمان نفت ایران ابلاغ شد که در قالب این پروژه، احداث خط لوله ۱۴ اینچ تبریز به ارومیه با پوشش پلی‌اتیلن، خط انشعاب ۱۰ اینچ خوی با مسافت حدود ۳۷ کیلومتر، احداث تلمبه‌خانه‌های برقی تبریز و ایستگاه میان مسیری سلماس و پایانه‌های ارومیه و خوی اجرایی شده است.
هدف از اجرای این پروژه، انتقال پایدار و ایمن انواع فرآورده‌های نفتی پالایشگاه تبریز به ظرفیت روزانه ۶۵ هزار بشکه است که قابلیت افزایش تا ۱۰۰ هزار بشکه را نیز دارد.
حذف انتقال جاده‌ای، صرفه‌جویی در مصرف سوخت و زمان انتقال و کاهش خطرهای ترافیکی و تأثیرات مخرب زیست‌محیطی مربوط به انتقال جاده‌ای، از دیگر دستاوردهای این طرح است که با اجرای آن از تردد روزانه ۷۰۰ دستگاه نفتکش جاده‌پیما در محورهای منتهی به این مقاصد جلوگیری خواهد شد.
سراسر طول مسیر این خط به‌منظور جلوگیری از خوردگی، زنگ‌زدگی، شناسایی و ترمیم هرگونه نشت احتمالی با درنظرگرفتن الزامات زیست‌محیطی، به سیستم نشت‌یاب اتوماتیک، فیبرنوری و ایستگاه‌های حفاظت کاتدی نیز تجهیز شده است.
اعتبار این طرح برای همه فرایندهای اجرای این پروژه شامل مهندسی، تأمین تجهیزات، اجرا و همچیین تملک اراضی مسیر خط لوله و… حدود یک هزار میلیارد تومان بوده که از محل منابع داخلی تأمین شده و مراحل اجرایی آن در فاز اول به‌صورت PC و در فاز دوم، که شامل پروژه طرح تکمیلی بوده، به‌صورت EPC بوده است.
فاز نخست این پروژه شامل بخش مهندسی پایه و تفصیلی را در سال ۱۳۸۹ شرکت مهندسین مشاور پارسیکان انجام داده بود و عملیات اجرایی آن از سوی شرکت مهندسی، نصب و نگهداری کارخانجات صنایع پتروشیمی رامپکو، با مشارکت شرکت‌های کیامکی و پارسیکان ایران اجرایی شده است.
نزدیک به ۱۰۰درصد کالا و تجهیزات موردنیاز پروژه از داخل کشور تأمین شده است و در طول زمان عملیات، زمینه اشتغال مستقیم و غیرمستقیم سالانه ۱۲۰۰ نفر را فراهم کرده است.