پتروشیمی ابن سینا اندیمشک ، قطاری روی ریل تباهی!
به گزارش پان (آنزان آنلاین) و به نقل از پایگاه خبری ” پایگاه خبری پیام نفت” ایران ، یکی از بزرگترین مخازن نفت و گاز در جهان ، بستری است برای راه اندازی پتروشیمی ها و پالایشگاه های جدید و همانطور که همه می دانند ، الفبای راه اندازی یک پتروشیمی جدید ، طراحی صحیح و مهندسی دقیق با در نظر گرفتن تمامی مسائل ایمنی برای رسیدن به محصولی با کیفیت است ، که این امر بدون داشتن لایسنسور ، شرکتی که لایسنس طراحی پلنت مربوطه را داشته باشد ، حاصل نمی گردد.
لایسنسور !
در این روزها که در محاصره تحریم هستیم ، بازار رقابت لایسنسورهای تقلبی هم داغِ داغ است .
متاسفانه ، پتروشیمی ابن سینا اندیمشک هم از این بازار رقابت عقب نمانده و متحمل پرداخت مبلغ هنگفتی از پول بیت المال به یک لایسنسور تقلبی شده است.
راه ورود لایسنسور تقلبی :
ارزیابی غلط ، نداشتن علم و تجربه مدیران ، نبود مشاوران با صلاحیت و فریب قیمت پایین تر لایسنسور!
جذاب ترین و شیرین ترین بخش هر پروژه خرید آن است!
مگر نه این است که لایسنسور تقلبی منجر به مهندسی اشتباه و در نتیجه خرید تجهیزاتی می گردد که بِلا استفاده باقی خواهند ماند.
سکان دار این مجموعه برای مدیرعامل بعدی، میراثی که می گذارد ، انباری از تجهیزات ناهمگن بدون مصرف است ، که منجر به دوباره کاری و هزینه مضاعف می گردد.
آری این سرنوشت تلخ پتروشیمی اندیمشک است. اندیمشکی که هنوز زخمهای ۸ سال دفاع مقدس را بر تن دارد.
جایی که وجب به وجب آن، سرخ از خون شهیدانیست که از جانشان گذشتند تا ایران از دست دشمنان و غارتها در امان باشد.
حال چگونه است که وقتی دست دشمنان بیگانه را از کشور بریدهایم، دشمنی در دل ایران زخمی بر تن اندیمشک مظلوم مینشاند؟
مگر نه این است که باغ را باید به دست باغبان سپرد تا درختانش ریشه در خاک آرامش و شاخههایشان سر بر آسمان رشد داشته باشند؟
وقتی پای پایمال کردن بیتالمال در میان باشد سکوت جایز نیست، که ایران مهد قهرمانان و سردارانیست که برای حق مردمان این سرزمین از جانشان گذشتهاند.
انتصاب مدیرعاملی برای پتروشیمی اندیمشک که نه تنها تخصص، تجربه و پیشینهای در این زمینه ندارد، بلکه هیچ عرق ملی نیز در وی دیده نمیشود که زمینه را برای به کارگیری کاردانان مهیا سازد.
حالا این مجموعهی مهم و ارزشمند که سهم تک تک مردم این سرزمین است، به دست کسی افتاده ،که تنها به دنبال منافع خویش است.
آری قطار پتروشیمی اندیمشک با خیانت این مدیرعامل و کسانی که او را بر این جایگاه نشاندهاند، بر روی ریل تباهی افتاده است و با سرعت هر چه تمامتر پیش میرود.
اکنون این ماییم که چون دهقان فداکار با دستهای خالی آتش به هر چه هست میزنیم، شاید دیدند، شاید فهمیدند، شاید قطار را نگه داشتند و با تدبیری شرافتمندانه دوباره این قطار را به سوی ایستگاه موفقیت و سربلندی ایران هدایت نمودند.
خشت اول چون نهد معمار کج ، تا ثریا می رود دیوار کج